وضعیت سیاسی

       

    گامبیا:

             اطلاعات کلی:

       نام حکومت : جمهوری گامبیا ((Republic of The Gambia)

      جمعیت: 2.469.000 نفر (رشد جمعیت 2.4 درصد)

       مساحت :۱۱.300کیلومتر مربع

        ترکیب قومی و نژادی: ماندنیکا ها (42%) ، فولا (18 %)، وولوف (16%) جولا و نظیر سونینکه، سِرِر و مانیاگو (10% )

       پایتخت: بانجول (481 هزار نفر)

       روز استقلال: 18 فوریه 1965

       زبان رسمی: زبان رسمی مردم گامبیا انگلیسی بوده ولی در اغلب محاورات روزمره، زبانهای مختلف بومی نظیر ولوف، فیولا و ماندینکا و بعضا فرانسه نیز رایج است.

        دین رسمی اسلام بوده که حدود ۹6 درصد مردم این کشور مسلمان و مالکی مذهب و بقیه مسیحی و پیروان سایر ادیان بومی هستند.

         واحد پول: دالاسی. هر دلار برابر با 65 دالاسی

                مقامات ارشد گامبیا

       رئیس جمهور: آقای آداما بارو (Adamma Barrow)

     معاون رئیس جمهور: آقای محمد جلو Muhammed B.S Jallow (24 فوریه 2023)

     وزیر امور خارجه: آقای سرینگ مودو انجای  (Sering Modou Njie )

     رئیس پارلمان: آقای فباکاری جاتا Fabakatary Jatta) )

 

              اوضاع جغرافیائی

 گامبیا کشوری در غرب آفریقا که در ساحل غربی قاره آفریقا قرار گرفته است. گامبیا همچون باریکه‌ای در طول شرقی ـ غربی در داخل سنگال قرار دارد و از طریق باریکه‌ای در غرب با اقیانوس اطلس هم مرز است. سنگال تنها همسایه گامبیا می‌باشد (749 ک). طول مرزهای گامبیا با جمهوری سنگال به ۷۴۰ کیلومتر و طول ساحل این کشور با اقیانوس اطلس به ۸۰ کیلومتر می‌رسد.

 

               اوضاع سیاسی

قوه مجریه: حکومت گامبیا، ریاستی است. رئیس جمهور، علاوه بر رئیس کشور، رئیس دولت نیز هست و اعضای کابینه را انتخاب می‌کند. رئیس جمهور در گامبیا با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شود. آقای آداما بارو در انتخابات دسامبر 2016 ( آذر 1395) با کسب اکثریت آراء ( 45 درصد ) در برابر 36 درصد آراء آقای یحیی جامه که بالغ بر 24 سال رئیس جمهور بود، پیروز شد. آدام بارو در انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 (ژانویه 2022) با 53 درصد آراء نیز مجددا پیروز شد. شایان ذکر است که در دسامبر ۲۰۱۵ رئیس‌جمهوریحیی جامه، رئیس‌جمهور پیشین، این کشور را جمهوری اسلامی اعلام و حجاب را برای کارمندان زن اجباری کرداین کشور پس از موریتانی دومین جمهوری اسلامی در آفریقا به ‌شمار می‌رفت اما در  ۹ بهمن ۱۳۹۵ پس از برکناری یحیی جامه، جمهوری اسلامی هم از بین رفت.

 قوه مقننه (پارلمان): مجلس ملی این کشور8۳ کرسی دارد که با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شوند.53 نماینده توسط مردم و 5 نفر توسط رئیس جمهور تعیین می‌شوند. آخرین انتخابات در آوریل 2022 برگزار شد

 قوه قضائیه یا سیستم قضایی: دیوان عالی گامبیا مرکب از رئیس و 9 قاضی که توسط رئیس جمهور پس از مشورت با کمیسیون خدمات قضائی و 6 نفر از نهاد مستقل از مقامات قضائی که منصوب رئیس جمهور و مجلس هستند، انتخاب می‌شوند. لذا سیستم قضائی ترکیبی از نظام حقوقی انگلیس، قانون اسلامی و قانون عرفی است. تابعیت بر اساس تولد و تابعیت مضاعف پذیرفته نیست.

 

                روابط جمهوری اسلامی ایران و گامبیا

                

ایران و گامبیا در سال 1351 اقدام به برقراری روابط سیاسی فیمابین کردند. در سال 1368 سفیر ایران در سنگال سفیر اکردیته نزد گامبیا معرفی شد. پس از کودتای 22 ژوئیه 1994 و خلع ید جاوارا رئیس جمهور آن کشور از قدرت و روی کار آمدن سروان یحیی جامه، روابط بین جمهوری اسلامی ایران و گامبیا گسترش یافت. دولت گامبیا در اردیبهشت ماه 1386 سفارت خود در تهران را افتتاح نمود و آقای لامین کابا باجو، وزیر امور خارجه اسبق گامبیا بعنوان سفیر مقیم این کشور در تهران منصوب گردید. آقای جهانبخش حسن زاده نیز به عنوان سفیر کشورمان در گامبیا فعالیت خود را آغاز کرد. در خلال این مدت تا سال 1389 مناسبات دو کشور بسیار دوستانه بود و تبادل هیأت ها در سطوح بسیار عالی صورت می‌گرفت. در خلال این مدت چهار نشست کمیسیون مشترک اقتصادی دو کشور برگزار شد که آخرین آن در  خرداد 1386 در تهران برگزار شد. در مهر سال 1387 نیز دفتر نمایندگی وزارت جهاد کشاورزی در بانجول افتتاح و فعالیت خود را آغاز کرد.

دولت گامبیا در آذر ماه ۱۳۸۹ به دلیل یک سوء تفاهم و بهانه ای غیرواقعی رابطه سیاسی خود با ایران را به حالت تعلیق درآورد و تمامی‌پروژه‌های مشترک میان دو کشور را لغو و به دیپلمات‌های ایران هم 48 ساعت فرصت داد تا آن کشور را ترک کنند و لذا در اوایل سال 1390 عملا روابط دو کشور قطع گردید. البته معاون رئیس جمهور وقت و وزیر امور زنان گامبیا در مراسم تحلیف دور دوم ریاست جمهوری جناب آقای دکتر روحانی در 14 مرداد ماه 1396 شرکت کردند.

  آقای باروو رئیس جمهور گامبیا با ارسال نامه ای به عنوان جناب آقای دکتر رئیسی، رئیس جمهور اسلامی ایران از ایشان برای شرکت در پانزدهمین نشست سران کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اسلامی (14 و15 اردیبهشت ماه 1403) دعوت کرد. در راستای پیگیری همین  اجلاس آقای عسگری سفیر کنونی کشورمان در داکار بعد از 13 سال در اسفندماه 1402 با هماهنگی بعمل آمده به عنوان اولین مقام رسمی‌به منظور انجام هماهنگی‌های لازم در خصوص نشست سران سازمان همکاری‌های اسلامی، رایزنی‌هایی را نیز با برخی مقامات سیاسی و اقتصادی گامبیا برای احیای روابط دو کشور انجام داد. سفر شهید دکتر امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه وقت کشورمان به گامبیا برای شرکت در اجلاس سران سازمان و دیدار وی با آقای ممدود تانگارا وزیر امور خارجه سابق گامبیا، فرصت خوب دیگری برای گفتگو در خصوص احیای روابط بود که نهایتا در سفر آقای ممدو تانگارا وزیر امور خارجه سنگال به ایران در مرداد ماه 1403 برای شرکت در مراسم تحلیف ریاست جمهوری کشورمان بیانیه سیاسی احیای روابط بین ایشان و آقای دکتر باقری سرپرست موقت وزارت امور خارجه، بعد از 13 سال امضا و  روابط دو کشور احیا گردید.

 به محض احیای روابط سیاسی دو کشور آقای حسن عسگری سفیر جمهوری اسلامی ایران در سنگال به عنوان اکرودیته در گامبیا معرفی و پس از پذیرش وی از سوی دولت گامبیا، رسماً در 29 اسفند 1403 رونوشت استوارنامه خود را به وزیر امور خارجه و استوارنامه خود را به رئیس جمهور این کشور تقدیم نمود و روابط دو کشور وارد فاز جدیدی از همکاری‌های فیمابین شد.   

 

 

ر